Laser (z ang. Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation) został wynaleziony w latach 50. i od tej pory znalazł zastosowanie w wielu dziedzinach: od poligrafii, przez mierzenie odległości, po przesyłanie energii. W medycynie stosowany jest do diagnozowania oraz w zastępstwie skalpela.

W celach zabiegowych laser wykorzystuje się głównie do cięcia, koagulacji (łączenia cząsteczek) i odparowania. Dzięki zastąpieniu nim skalpela podczas zabiegu następuje minimalne otwarcie naczyń krwionośnych przy ich jednoczesnej koagulacji, co istotnie zmniejsza utratę krwi i sprawia, że pole operacyjne jest „suche”. Oszczędza się zdrową tkankę, nie powstają tkanki martwicze. Rana szybciej się goi i mniej boli.

Warto też pamiętać, że zastosowanie lasera w wielu przypadkach pozwala uniknąć nacinania skóry i innych tkanek.